Kudhambai (Sounds of Isha)

Presenting a Sounds of Isha rendition of a poem by sage Kudhambai, who exalts the eternal vastness, a divinity that cannot be contained nor destroyed, and throbs within each of us.

Lyrics and Meaning:

குதம்பாய்

அண்டத்துக் கப்பால் அகன்ற சுடரினைப்
பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி குதம்பாய்
பிண்டத்துள் பார்ப்பாயடி.

தீர்க்க ஆகாயம் தெரியாத தன்மைபோல்
பார்க்கப் படாதானடி குதம்பாய்
பார்க்கப்படா தானடி.

வெட்டவெளிக்குள் வெறும்பாழாய் நின்றதை
இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி குதம்பாய்
இட்டமாய்ப் பார்ப்பாயடி.

தாவார மில்லை தனக்கொரு வீடில்லை
தேவார மேதுக்கடி குதம்பாய்
தேவார மேதுக்கடி.

என்றும் அழியாமை எங்கும் நிறைவாகி
நின்றது பிரமமடி குதம்பாய்
நின்றது பிரமமடி.

Brahmam

That which is beyond all physical, see it resonating within you.
As you cannot see the vast space, so can you not see it.
See it in the emptiness as that-which- is-not.
When you can’t contain its vastness, what is the use of your knowledge?
That which is indestructible, that which permeates everything, that is the Brahmam.